Dieta Twojego dziecka

Fenyloketonuria (PKU) to choroba wrodzona, dziedziczona, polegająca na zaburzeniu przemiany aminokwasu fenyloalaniny do tyrozyny. Skutkiem tego jest nieodwracalne uszkodzenie układu nerwowego. Nieleczona fenyloketonuria prowadzi do upośledzenia umysłowego, zaburzeń zachowania, nadpobudliwości ruchowej, zmian skórnych (wypryski, suchość), zaburzeń barwnikowych (jasna karnacja, jasne włosy).

W Polsce u noworodków w trzeciej dobie życia wykonuje się testy przesiewowe w kierunku fenyloketonurii.

Jedynym sposobem na leczenie fenyloketonurii jest stosowanie diety z ograniczoną ilością fenyloalaniny (dieta niskofenyloalaninowa). Dietę tą wprowadza się już u noworodków w wieku 7-10 dni. Leczenie dietą trwa całe życie, ale od 6 roku życia (wg niektórych od 10 roku życia) można trochę zmniejszyć rygor dietetyczny.

Niestety, fenyloalanina jest aminokwasem egzogennym (czyli jest nam niezbędna, a nasz organizm sam jej nie wyprodukuje). Zatem nie można całkowicie wykluczyć jej z diety. Lekarz musi wyliczyć ilość fenyloalaniny, którą dziecko może spożyć w ciągu doby, ponieważ dla każdego niemowlęcia będzie ona inna.

Dieta oparta jest w dużym stopniu o gotowe preparaty.

Z diety niskofenyloalaninowej eliminujemy:

• mięso,
• ryby,
• mleko i jego przetwory,
• jaja i ich przetwory,
• produkty zbożowe (z wyjątkami omówionymi poniżej),
• rośliny strączkowe,
• orzechy, nasiona, pestki, siemię lniane,
• grzyby,
• czekoladę,
• potrawy na bazie żelatyny oraz kostek przyprawowych

W ograniczonych ilościach dozwolone są:

• owoce,
• niskobiałkowe warzywa (np. marchew, seler, dynia, ogórek, papryka czerwona, rzodkiewka, kalafior, ),
• niskobiałkowe produkty zbożowe – specjalne pieczywo, makarony, płatki, kasze, mąka z mąki niskobiałkowej oznaczonej symbolem PKU,
• ziemniaki,
• ryż,
• masło,
• dżemy,
• lody owocowe,
• oleje roślinne,
• cukier,
• miód,
• tapioka,
• sago.