Diety odchudzające

Szacuje się, że około 60% kobiet w wieku okołomenopauzalnym ma nadwagę, albo otyłość. Czy można to zmienić? Czy w ogóle jest sens walczyć z niechcianymi kilogramami? Przecież menopauza to i tak spora (i nieunikniona) zmiana w życiu każdej kobiety. Bez cienia wątpliwości stwierdzam, że warto popracować nad swoja sylwetką w każdym wieku, nie tylko dla wyglądu (choć to miły bonus), ale przede wszystkim dla zdrowia.

Dlaczego w czasie menopauzy tak łatwo przybywa kilogramów?

Aby zaradzić problemowi, trzeba zdawać sobie sprawę z jego przyczyn. Kiedy znajdujemy się w wieku okołomenopauzalnym:

• Nasza przemiana materii bardzo zwalnia. Ilość jedzenia, jaką mogłyśmy bezkarnie (bez szkody dla naszych obwodów) zjeść jako trzydziestolatki, w wieku pięćdziesięciu lat odłoży się w niechcianych przez nas miejscach, takich jak np. brzuch. W tym okresie życia tkanka tłuszczowa często magazynuje się we wnętrzu jamy brzusznej, co jest szczególnie niekorzystne dla naszego zdrowia, bo sprzyja cukrzycy typu 2, podwyższonemu poziomowi triglicerydów, nadciśnieniu, miażdżycy, niektórym nowotworom.
• Maleje ilość mięśni, które mamy (czyli następuje utrata masy mięśniowej), a to skutkuje wyżej wspomnianym spowolnieniem przemiany materii. Im mniej sie ruszamy, tym trudniej jest nam się poruszać i mamy błędne koło.
• Może towarzyszyć nam spadek nastroju, brak energii, a nawet depresja – w takim stanie przeważnie czujemy niechęć do jakiejkolwiek aktywności fizycznej oraz zajadamy smutki.
• Miewamy tzw. „uderzenia gorąca” – jest to zaburzone odprowadzanie ciepła z organizmu w wyniku zmian hormonalnych. Kiedy jest nam zimno, nasz organizm zużywa więcej energii na ogrzanie się. Kiedy jest nam ciepło, energia ta zostaje odłożona na później w postaci tkanki tłuszczowej.

Jak walczyć z otyłością w okresie menopauzy – porady praktyczne

Ogólnie rzecz biorąc, kobietom w okresie menopauzy, które chcą schudnąć zaleca się dietę niskoenergetyczną (około 1 200 kcal), zgodną z piramidą żywienia IŻŻ, połączoną z systematyczną aktywnością ruchową. Dobrze jest udać się na konsultacje do dietetyka, zamiast na własną rękę próbować diet-cud.

Zanim jednak dietetyk ułoży nam dietetyczny plan działania warto:

• zmniejszyć wielkość porcji;
• jeżeli po zmniejszeniu wielkości porcji czujemy się głodne, możemy dołożyć do porcji dużo warzyw (pomidory, sałatę, ogórek, paprykę, seler, itd.), z nimi właściwie nie musimy sie ograniczać, o ile nie będą polane zbyt dużą ilością tłustego sosu;
• uważajmy na owoce, są pyszne, ale w przeciwieństwie do warzyw nie możemy z nimi zanadto szaleć, bo zawierają dużo cukrów;
• zmniejszyć ilość masła/margaryny na pieczywie;
• jeść powoli, gryząc dokładnie – szybciej poczujemy sie syte;
• pić dużo wody mineralnej, nawet więcej niż ci się chce, albo wtedy kiedy się nie chce – z wiekiem maleje odczuwanie pragnienia;
• iść na zakupy z pełnym żołądkiem i wcześniej przygotowaną listą; omijać półki ze słodyczami, a w kolejce do kasy skupić się na ekranie telefonu albo na napinaniu pośladków i nie rozglądać się po batonikach ułożonych w okolicy.

Obok prawidłowego sposobu żywienia bardzo ważna jest aktywność fizyczna. Nie musi być bardzo intensywna, zwłaszcza jeżeli dawno się nie ruszałyśmy. Sprawdzi się tutaj metoda małych kroczków. Zamiast umawiać się z koleżanką na kawę lepiej jest pójść na długi spacer. W miejsce prezentu z czekoladek dla wnuków, lepiej zabrać je na plac zabaw (wnuki nie czekoladki). Wyciągnij męża na rower. A może zapiszecie się na kurs tańca? Pomysłów na aktywność ruchową jest naprawdę mnóstwo, byle tylko zacząć.