Smaczna kuchnia

Na straganach właśnie zaczyna się pojawiać młody, polski bób. Jak wiele roślin strączkowych jest bogaty w składniki odżywcze. Przyjrzyjmy się mu bliżej.

Bób – wartość odżywcza

Bób charakteryzuje się dosyć wysoką zawartością białka (7,1 g/100 g; oznacza to, że na szklankę będzie zawierał około 17 g białka). Zatem, raz na jakiś czas może zastąpić mięsny posiłek.

Ta roślina zawiera sporo błonnika, który nie tylko daje uczucie sytości, ale też poprawia pracę jelit oraz zmniejsza prawdopodobieństwo zapadnięcia na chorobę wieńcową.

Bób jest bardzo dobrym źródłem folianów oraz magnezu, żelaza i miedzi.

Jedna szklanka gotowanego bobu dostarcza nam około 187 kcal, cechuje go również niska zawartość tłuszczu. Fakt ten w połączeniu z szybkim zapewnieniem uczucia sytości (błonnik!) powoduje, że bób mogą włączyć do swojej diety osoby odchudzające się.

Jak przygotować bób, żeby nie wzdymał

Pamiętajmy jednak, iż mimo niewątpliwych zalet, nie powinniśmy go jeść bez opamiętania (a o to nie trudno, bo jedzenie bobu wciąga). Bób, jako roślina strączkowa, zawiera rodzaj cukrów – oligosacharydów, które powodują wzdęcia. Przyjmuje się, że jednorazowo nie powinniśmy zjeść więcej niż szklankę bobu.

Na szczęście możemy tak ugotować bób, żeby trochę mniej wzdymał. Przed gotowaniem płuczemy go pod zimną wodą, następnie zalewamy wodą (na szklankę bobu przypadają dwie szklanki wody), dodajemy gałązki świeżego kopru lub nasiona kminku, opcjonalnie sól i gotujemy. Młody bób będzie potrzebował dosłownie 3-5 minut, stary nawet 10-15 minut gotowania.

Jeżeli chcemy uniknąć wzdęć, powinniśmy jeść bób bez skórek.

Warto dodać, że młody bób można jeść również na surowo.

Czy bób jest dla każdego?

Bobu nie mogą jeść osoby cierpiące na fawizm (częściej będą to mężczyźni niż kobiety). Fawizm to pewna mutacja genetyczna, która powoduje, że po spożyciu surowego bobu lub po narażeniu na jego pyłek, osoby ją posiadające mogą odczuwać bóle głowy, brzucha, nudności, co więcej może u nich wystąpić gorączka, objawy żółtaczki, a nawet anemia.

Ponadto bobu nie powinny jeść osoby zagrożone dną moczanową.

Diabetycy mogą jeść młody bób na surowo (jego indeks glikemiczny wynosi 40), jednak powinni unikać bobu gotowanego (indeks glikemiczny 80).