Smaczna kuchnia

Kuchnia francuska jest elegancka, smaczna, charakteryzuje się dużą różnorodnością i dbałością o szczegóły, zaspokaja potrzeby najwybredniejszych smakoszy. Bywa też droga, a kelnerzy zadzierają nosa. Czy te wszystkie opinie są prawdziwe?

Nurty w kuchni francuskiej

Kuchnia francuska jest bardzo różnorodna. Można w niej spotkać ciężkostrawne potrawy i nowoczesne, szybkie w przygotowaniu dania. Wyróżnia się w niej kilka nurtów, przy czym zaznaczyć należy, że ich granice nie są sztywne:

• Haute cuisine lub grande cuisine – czyli wysoka kuchnia, serwowana w eleganckich, restauracjach. Charakteryzuje się wyrafinowanymi daniami przyrządzanymi z drogich, często trudno dostępnych składników. Personel restauracji specjalizujących się w tego typu kuchni jest świetnie wykfalifikowany, każdy ma do wykonania ściśle określone zadania i może temu towarzyszyć wrażenie pewnej sztywności i formalności. W ofercie lokalu znajduje się również szeroki wybór najlepszych win. To wszystko sprawia, że haute cuisine jest po prostu droga.
• Nouvelle cuisine – powstała jako wyraz buntu przeciwko pracochłonnej i ciężkostrawnej grande cuisine. Zawiesiste sosy zostały zastąpione lekkimi, sporządzanymi w oparciu o wywary mięsne lub warzywne i o zioła. Częste są tutaj potrawy przygotowywane na parze. Niewielkie porcje, nie tylko są smaczne, ale również przykuwają wzrok wyglądem.  
• Cuisine bourgeoise – kuchnia domowa, jak sama nazwa zalicza się do niej posiłki przygotowywane w domach. Jest ona silnie zakorzeniona w tradycyjnej kuchni regionalnej. Dania są często sute, z masłem i śmietaną, przeważnie łatwe do zrobienia.
• Cuisine du terroir – kuchnia regionalna, obejmuje potrawy charakterystyczne dla określonych regionów Francji.  Silnie związana z porami roku, bazuje na lokalnych surowcach. W Bretanii popularny jest gulasz z różnych gatunków mięsa – potjevlesh. Normandia słynie z muli i przegrzebków. W centralnej Francji wypieka się różne rodzaje przepysznego pieczywa. W Alzacji i Lotaryngii można zjeść tartę cebulową. Prowansja i Langwedocja stoją potrawami z owoców morza i warzyw.

Najsłynniejsze dania kuchni francuskiej

Niemożliwym jest wyliczenie tutaj wszystkich fantastycznych, francuskich potraw, zatem poniżej znajdują się te najbardziej typowe, których należałoby spróbować będąc we Francji:

• escargots – podawane na przystawkę ślimaki z masłem czosnkowym i pietruszką;
• soupe a l'oignon, czyli zupa cebulowa – rozgrzewająca i aromatyczna zupa przyrządzana z dużą ilości cebuli; proste i tanie danie o chłopskim pochodzeniu (choć istnieje legenda, że wymyślił je sam król Ludwik XVI) zostało uwspółcześnione przez dodatek koniaku, wina albo sherry oraz sera;
• zupa rybna bouillabaissei – kolejna zupa z plebejskim rodowodem, przyrządzały ją bowiem żony rybaków, z niesprzedanych resztek połowów;
• warzywny ratatouille – słowo ratatouille znaczy „tanie, niesmaczne ragout”, chłopi, których nie było stać na jedzenie mięsa smażyli w oleju różne warzywa dostępne w ich ogródkach, a następnie doprawiali je ziołami takimi jak: rozmaryn, bazylia, kminek, czy mięta;
• quiche lorraine – czyli placek lotaryński – rodzaj placka z kruchego ciasta z nadzieniem z jajek, śmietany i/lub sera oraz z boczku;
• croque – zapiekana kanapka, składająca się z dwóch kromek pieczywa (często tostowego), pomiędzy które wkłada się szynkę i ser, a następnie się je obsmaża lub opieka. To wersja podstawowa, tak zwany – croque monsieur (chrupiący pan). Można też zjeść croque madame, czyli chrupiącą panią, w której to wersji kanapkę wzbogaca się o ułożone na wierzchu jajko sadzone;
• crepes – naleśniki podawane w wariantach na słono, słodko, ciepło lub zimno;
• foire gras – pasztet z wątróbek gęsich lub kaczych; foire gras jada się zazwyczaj na zimno (ale nie prosto z lodówki), choć można je delikatnie podsmażyć, z grzankami z bagietki albo chałki oraz konfitury (najlepsze są dżem figowy albo konfitura z cebuli). Niektórzy lubią oprószyć foire gras solą gruboziarnistą;
• makaroniki – małe, różnokolorowe ciasteczka z mąki migdałowej, białka jaj, cukru pudru oraz masła. Podobno to o makaronikach mówiła Maria Antonina kiedy dotarła do niej wiadomość o głodującym ludzie Paryża: Niech jedzą ciastka;
• crème brûlée – słynny deser z waniliową nutą, przyrządzany z zapiekanego w kokilkach kremu z wysokoprocentowej śmietanki, żółtek i cukru. Po przestudzeniu masa posypywana jest cukrem, który następnie się karmelizuje przy pomocy palnika;
• coq au vin – kurczak w winie pochodzi z Burgundii, ale każdy region winiarski ma swój własny patent na jego przyrządzenie. Jedno jest ważne, nie można używać tanich win.
• croissant – czyli pieczywo z ciasta francuskiego w kształcie rogalika. Do Francji trafił z Wiednia i stał się nieodzownym elementem śniadania.