Smaczna kuchnia

Gotowanie w stylu slow, to nie tylko moda, to również sposób na poprawę jakości naszego życia. Zanim stałam się posiadaczką wolnowaru, wydawało mi się, że wystarczą mi zwykłe garnki i kuchenka. Oczywiście, bez wolnowaru jak najbardziej można się obejść w kuchni. Jednak z nim jest troszkę łatwiej i wygodniej.

Zobaczmy jakie zalety ma wolnowar.

Wolnowar – na czym to polega

Wolnowar pozwala gotować jedzenie w niskiej temperaturze przez długi czas (nawet do 20 godzin). Ten sposób gotowania wcale nie jest tak nowoczesnym wynalazkiem, jak mogłoby się wydawać. Na przykład mieszkańcy Maroka rano znoszą swoje garnki do wspólnego paleniska i pozostawiają je w żarze do momentu, w którym wracają z pracy, odpierając gotowy, cieplutki posiłek.

Wolnowar składa się z garnka oraz grzewczej podstawy. Wygodną opcją jest to, że garnek można również podgrzewać w piekarniku oraz na tradycyjnej kuchence elektrycznej. Podstawa grzejna pozwala na utrzymanie stałej, niskiej temperatury przez wiele godzin, a jednocześnie nie ma niebezpieczeństwa, że cos nam odparuje, czy wykipi i dojdzie do przypalenia/spalenia dania (oraz jego otoczenia).

Wolnowar – zalety

• Gotowanie w niskiej temperaturze pozwala zachować sporo wartości odżywczych, ponieważ temperatura procesu nie przekracza 100˚C. Należy jednak pamiętać, że żywność poddawana jest działaniu wysokiej temperatury przez dłuższy czas, nie należy więc zakładać, że potrawy całkowicie zachowują pełność wartość odżywczą.
• Proces gotowania/duszenia zachodzi przy użyciu niewielkich ilości wody; danie tak naprawdę dusi się w sosie własnym, co pozwala wydobyć z niego niezwykły smak i aromat.
• Potrawy się nie przypalają i nie przywierają do dna oraz ścianek garnka, nic też nie wykipi.
• Wornowar jest doskonałym urządzeniem dla osób, które nie lubią tracić czasu „przy garach”; oczywiście należy przygotować składniki, ale potem wrzuca się je do garnka i już. Nie trzeba mieszać, zmniejszać lub zwiększać temperatury i generalnie zawracać sobie głowy pilnowaniem zawartości naczynia.
• Uniwersalność – wbrew pozorom w wolnowarze można nie tylko przygotowywać rosoły, czy mięsne gulasze, ale można w nim też piec ciasta (choć jeszcze tego nie robiłam) oraz potrawy wegetariańskie.
• Oszczędność – zamiast drogich kawałków mięsa, na przykład polędwicy wołowej, spokojnie można użyć tańszych fragmentów i potrawa będzie smakować wybornie. Rzeczywiście w wolnowarze każde mięso wychodzi soczyste, delikatne i rozpływa się w ustach (a jednocześnie warzywa się nie rozgotowują).

Wolnowar – moim zdaniem

Wolnowar doskonale nadaje się do przygotowywania wszelkiego rodzaju bulionów i wywarów. Ja gotuję tego naprawdę sporo; zupy są u mnie w domu na porządku dziennym. Wywary wychodzą niesamowicie esencjonalne. Wstawiam taki wywar na noc, przeważnie na 8 godzin i idę spać. Rano mam gotową bazę do zupy i kilka porcji do zamrożenia na czarną godzinę.

Również mięsa z wolnowaru wychodzą doskonałe, faktycznie są mięciutkie i mają głębszy niż zazwyczaj smak. Dodatkowo jest to wygodne, bo do jednego garnka wrzucam mięso, warzywa i ziemniaki, w tym samym czasie. Świetne danie jednogarnkowe robi się samo. Szczególnie doceniam taką możliwość kiedy mają przyjść goście. Wieczorem nastawiam potrawę, na rano jest gotowa. Potem wystarczy tylko ją podgrzać, pracy nie ma wiele, a efekt jest gwarantowany. Co ciekawe, warzywa po tak długim gotowaniu pozostają jędrne i lekko chrupiące.

To co mi przeszkadzało (ale nie każdy zwraca na to uwagę), to zapach jaki towarzyszył pierwszym gotowaniom w wolnowarze, zanim garnek się „nie wypiekł”. Po kilkukrotnym użyciu urządzenia, zapach znikł. Natomiast już gotowe dania zawsze pachniało ładnie.