Zdrowie i uroda

Jod to pierwiastek niezbędny nam do życia. Jest on potrzebny do prawidłowej pracy tarczycy oraz właściwego wzrostu i rozwoju dzieci. Niedobory jodu przyczyniają się m.in. do rozwoju wola, upośledzenia umysłowego, zwiększają też ryzyko poronienia oraz wad wrodzonych płodu.

Jod dostarczamy do naszego organizmu przede wszystkim z jedzeniem oraz z wodą. Niestety, żyjemy w kraju, w którym występowanie jodu w przyrodzie jest ograniczone. Stąd spożycie tego pierwiastka przez lata było niewystarczające. Chcąc temu zapobiegać w 1997 roku wprowadzono obowiązkowe jodowanie soli kuchennej (domowej, a nie przemysłowej). Dzięki temu w tej chwili w Polsce spożycie jodu jest wystarczające zarówno u dzieci, jak i u dorosłych (wyjątek stanowią kobiety ciężarne).

Ostatnio bardzo dużo mówi się o konieczności ograniczenia spożycia soli, ponieważ jest ona czynnikiem ryzyka nadciśnienia tętniczego, miażdżycy, osteoporozy, a nawet niektórych chorób nowotworowych. I tu pojawia się problem, którego wiele osób nawet nie jest świadome. WHO (czyli Światowa Organizacja Zdrowia) zaleca, aby ograniczyć spożycie soli do 5 g w ciągu dnia. Przeciętny Polak zjada około 10 g soli dziennie, z czego połowę stanowi sól kuchenna, która jest jodowana (przemysłowa nie jest). Najprościej byłoby po prostu nie solić, ale musimy mieć świadomość, że to oznacza odcięcie się od podstawowego źródła jodu w naszej diecie, co może być prostą drogą do niedoborów tego pierwiastka.

Co zatem możemy zrobić, żeby uniknąć niedoborów jodu, a jednocześnie zmniejszyć spożycie soli?

• zwracajmy uwagę na zawartość soli w żywności gotowej, ta sól nie jest jodowana, więc możemy ją spokojnie odstawić lub ograniczyć jej spożycie;
• regularnie jedzmy ryby morskie, zwłaszcza białe (dorsza, mintaja, flądrę) oraz owoce morza;
• włączmy do diety algi, w których jod również występuje;
• pijmy wody mineralne bogate w jod (najlepiej jeżeli zawierają od 0,5 – 10,0 mg jodu na litr).