Zdrowie i uroda

SIBO, czyli zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego to stan, w którym w jelicie cienkim znajduje się zbyt dużo bakterii. Powoduje to nieprzyjemne objawy oraz może doprowadzić do zaburzeń trawienia i wchłaniania. Osoby cierpiące z powodu rozrostu bakteryjnego jelit często miesiącami szukają przyczyny swoich dolegliwości. Trafna diagnoza, leczenie oraz odpowiednio dobrana dieta może jednak znacząco zmniejszyć nieprzyjemne objawy jelitowe.

SIBO – przyczyny i objawy

Nasze jelita wykonują ruchy przesuwające spożyty pokarm z przełyku aż do końcowego odcinka jelita grubego. Są to tzw. ruchy perystaltyczne jelit, których zadaniem jest ich oczyszczanie. Za ruchy te odpowiada mioelektryczny wędrujący kompleks (MMC), którego zaburzona praca prowadzi właśnie do nadmiernego rozrostu bakterii w jelicie cienkim. Nieprawidłowe działanie MMC może zaś być konsekwencją:

• zaburzenia pracy tarczycy (np. niedoczynności tarczycy);
• infekcji jelitowych;
• problemów anatomicznych (np. przepuklin, przetok, uchyłków jelit, zrostów, np. po cięciu cesarskim);
• chorób autoimmunologicznych, np. celiakii, choroby Hashimoto;
• zaburzeń perystaltyki jelit, np. w zespole jelita drażliwego, chorobie Parkinsona;
• przewlekłego stosowania niektórych leków, np. opioidów oraz leków ograniczających wydzielanie kwasu solnego (IPP).

Do objawów SIBO należą wzdęcia, bóle brzucha, biegunka lub zaparcia oraz uczucie pełności w jamie brzusznej. W długo nieleczonej chorobie może pojawić się także spadek masy ciała, niedożywienie, niedobór wit. B12, wit. A oraz wit. D3. U niektórych osób z SIBO zwiększa się także obwód brzucha.

Jak diagnozować SIBO?

Jeśli zauważamy u siebie wyżej wymienione objawy warto skierować swoje kroki do lekarza gastroenterologa, który zajmie się diagnostyką. Objawy występujące w przeroście bakteryjnym jelit nie są bowiem charakterystyczne i mogą występować w wielu innych chorobach przewodu pokarmowego.

Do diagnozowania SIBO stosuje się testy oddechowe – wodorowe lub wodorowo-metanowe. Na ich podstawie lekarz może stwierdzić czy mamy do czynienia z przerostem bakteryjnym w jelitach.

Leczenie i dieta w SIBO

Leczenie SIBO składa się z kilku etapów. Podstawą jest stosowanie antybiotyków, które mają za zadanie zmniejszenie liczby bakterii w jelicie cienkim, co powoduje ustąpienie objawów. Kolejnym etapem jest zastosowanie diety ograniczającej węglowodany fermentujące w przewodzie pokarmowych, tzw. diety low FODMAP. Jej celem jest ograniczenie bakteriom pożywienia, które w konsekwencji hamują swoje procesy metaboliczne.

Dieta low FODMAP stosowana w leczeniu SIBO polega na eliminacji m.in. laktozy, cebuli, czosnku, porów, niektórych warzyw kapustnych, buraków, jabłek, gruszek, śliwek, brzoskwiń, pszenicy, żyta, strączków, miodu oraz niektórych słodzików, np. ksylitolu i erytrolu. Bezpiecznie można spożywać w niej mięso, ryby, jaja, produkty mleczne bez laktozy oraz warzywa i owoce niezawierające węglowodanów wysokofermentujących.

Niezwykle ważne, choć nie zawsze możliwe, jest znalezienie i wyeliminowanie przyczyny pojawienia się rozrostu bakteryjnego w jelitach.

Marta Szałwińska – dietetyk, psychodietetyk. Na co dzień pracuje z podopiecznymi w prowadzonej przez siebie poradni dietetycznej Smaczna Terapia. Specjalizuje się w leczeniu otyłości, chorób metabolicznych, chorób tarczycy oraz zaburzeń odżywiania. Jej nadrzędnym celem jest kreowanie zdrowych nawyków żywieniowych, opartych na świadomych wyborach, dzięki którym podopieczni mogą czerpać satysfakcję z życia w pełni zdrowia. Prywatnie jest szczęśliwą żoną, mamą dwójki rozbrykanych brzdąców oraz właścicielką dwóch kotów.

Jeśli masz pytania do naszego eksperta, pisz na adres: doradcazywieniowy // indykpol.pl